Yolanthe: 'Hij stond daar, zijn kleine handje op de kist, tranen over zijn wangen'

In dit artikel:

Yolanthe Cabau, die samen met haar 9-jarige zoon Xess in Los Angeles woont, beschrijft in haar column de impact van het verlies van zijn grootouders, die allebei op 59-jarige leeftijd aan kanker zijn overleden. Xess heeft hun ziekte en de strijd die ze voerden van dichtbij meegemaakt. Op de begrafenis nam hij op zijn eigen manier afscheid door met zijn handje de kist aan te raken en hen een laatste kus te geven, wat Yolanthe's moederhart breekt.

Ze voelt de noodzaak om haar zoon te ondersteunen terwijl hij zijn rouwproces doorgaat. Yolanthe probeert hem te helpen begrijpen dat verdriet een normaal onderdeel van het leven is, waarbij ze hem aanmoedigt om te huilen, te praten, maar ook te lachen om mooie herinneringen. Thuis in LA blijft rouw een onderwerp van gesprek. Ze delen herinneringen door naar grappige filmpjes van de grootouders te kijken en muziek te luisteren die hen dierbaar was. Xess maakt tekeningen met lieve boodschappen voor zijn grootouders, wat een manier is om hun aanwezigheid in hun leven te behouden. Soms kijkt hij naar de sterren en vertelt hij zijn moeder dat hij denkt dat ze kijken, wat Yolanthe diep raakt.