Vriendschap na kinderen: 'Ineens spraken ze vaker af zonder mij, met hun kindjes'
In dit artikel:
Voor journalist Laurien zette het moederschap niet alleen haar slaapritme op z’n kop, maar ook haar sociale kring. Waar ze vroeger makkelijk avonden in een café doorbracht met vriendinnen, bracht ze nu nachten door met een baby op de arm — en merkte dat sommige relaties daardoor wegvielen, anderen juist verdiepten.
Het artikel schetst vier voorbeelden van hoe vriendschappen reageren op kinderen. Laurien zelf beschrijft een dierbare kinderloze vriendin die juist heel betrokken bleef: ze geniet van Laurien’s kinderen, stond zelfs midden in de nacht klaar bij de bevalling en blijft een belangrijke steun (en vakantiegenoot) — een relatie die na het ouderschap alleen maar sterker werd. Dat laat zien dat begrip en inzet de band kunnen versterken, ook als iemands leven fundamenteel verandert.
Tegelijkertijd komen schrijnende voorbeelden voorbij. Stella raakte haar hechte online vriendengroep kwijt nadat haar jongste zoon autisme kreeg. Door intensievere zorg en het meenemen van haar zoon naar afspraken was ze minder beschikbaar; in plaats van begrip kreeg ze afstand en werd ze uit de groepsapp gezet. Het contact verdween vrijwel, en kleine publieke likes voelen voor haar als pijnlijke hypocrisie. Deze casus toont hoe kwetsbare situaties en een gebrek aan empathie vriendschappen plots kunnen breken.
Een tweede breukillustratie komt van Sanne, die eerst buiten de kring viel toen twee beste vriendinnen jongere kinderen kregen en zij nog kinderloos was. Later, toen zij zelf kinderen kreeg, was de aansluiting alsnog zoek: verschillen in levensfase, ongemakkelijke opmerkingen tijdens haar babyshower en het gevoel dat er onuitgesproken voorkeuren waren, maakten dat ze afstand nam. Haar ervaring laat zien dat vervreemding vaak sluipend gebeurt: kleine uitsluitingen en opmerkingen stapelen zich op tot een breuk.
Tegelijkertijd is er Lea, bij wie juist gelijktijdige zwangerschappen met twee jeugdvriendinnen de vriendschap verstevigden. Het gedeelde ritme van slapeloze nachten, opvoedzorgen en het samen opgroeiende nageslacht zorgde ervoor dat hun band onbreekbaar aanvoelt, ook al zien ze elkaar minder vaak.
De kern van het stuk is dat moederschap sociale verhoudingen flink kan opschudden: tijdgebrek, andere prioriteiten, gevoelens van uitsluiting, jaloezie of een gebrek aan begrip kunnen leiden tot verlies; gezamenlijke ervaringen en mate van betrokkenheid kunnen vriendschappen verdiepen. Laurien benadrukt dat het niet de schuld van de baby is, maar van de veranderende omstandigheden en reacties van mensen om je heen. Vriendschappen die blijven, voelen volgens haar waardevoller dan ooit — en geven soms het belangrijkste cadeau: iemand die je eraan herinnert jezelf niet te vergeten temidden van het ouderschap.
(Artikel eerder verschenen in Kek Mama)