Saskia: 'We hebben al het spaargeld van de kinderen opgemaakt om onze schulden af te betalen'
In dit artikel:
Saskia (40), haar man Taco en hun twee zoons Jens (8) en Nick (5) begonnen met een comfortabel gezin dankzij Taco’s goedbetaalde baan. Nadat Saskia minder ging werken om voor de kinderen te zorgen, ontspoorde hun financiële situatie toen Taco in conflict raakte met zijn nieuwe leidinggevende en zijn werk verloor. Hij kreeg een vertrekregeling ter waarde van ongeveer negen maanden salaris, maar vond daarna geen vaste baan. De uitkering liep af, de vaste lasten snoepten hun buffer op en onvoorziene kosten — een nieuwe wasmachine, een belastingaanslag — maakten de situatie nog nijpender. Saskia kon meer uren werken, maar dat bleek alleen voldoende voor de basis.
Om weer zich zelf te voelen ging Taco pokeren met vrienden; een ogenschijnlijk onschuldige hobby die uitliep op een verlies van circa 2.000 euro. In plaats van dit open te bespreken gebruikte het stel uiteindelijk spaargeld dat ze sinds de geboorte van de jongens elke maand hadden opgespaard: 50 euro per kind. Dat geld was bedoeld voor opleiding, een auto of een aanbetaling op een huis. Saskia voelde zich bedrogen en schaamde zich — vooral toen Taco later tijdens de coronaperiode opnieuw zijn baan verloor en ook de resterende kinderrekeningen werden aangesproken terwijl creditcardrekeningen onbetaald bleven.
In wanhoop wendde Saskia zich tot haar ouders. Die gaven een eenmalige gift bedoeld voor de jongens, maar Saskia koos ervoor het bedrag te gebruiken om al hun uitstaande schulden met hoge rente in één keer af te lossen. Ze bekende niet volledig waarom ze het geld zo had besteed; het pokerverhaal liet ze voor zich. De hulp van haar ouders redde het gezin financieel, maar niet op de manier die de grootouders hadden bedoeld.
Sindsdien is er verbetering: Taco is gestopt met pokeren en zit in een veelbelovend sollicitatietraject, Saskia ziet kans op beter betaald werk en het stel probeert de relatie en de financiële stabiliteit te herstellen. Ze beloven dat de kinderen niets zullen tekortkomen en hebben concrete plannen — Saskia noemt haar vakantiegeld als compensatie voor de kinderrekeningen — om de schade in de toekomst te herstellen.
De casus laat zien hoe snel een ogenschijnlijk stabiele huishoudbegroting kan omslaan door baanverlies, kleine tegenslagen en persoonlijke keuzes zoals gokken. Het verhaal bevat ook de morele en emotionele kanten: schaamte om het gebruik van kinderpotjes, de last van het niet eerlijk vertellen aan familie, en het mechanisme van ouders die in nood naar hun eigen ouders terugvallen. Het artikel verscheen eerder in Kek Mama.