Sanne (36): 'Mijn schoonouders behandelen mijn man nog steeds als een klein kind'

In dit artikel:

Sanne (36) is al vijftien jaar getrouwd met Mark; samen hebben ze twee kinderen en naar eigen zeggen een goed huwelijk. Toch stoort haar één patroon: zodra ze bij Marks ouders zijn, schuift hij automatisch terug in de rol van hun zorgbehoevende zoon. Zijn moeder smeert hem boterhammen, zijn vader koopt nostalgische koekjes en haalt hem steevast herinneringen aan uit zijn jeugd op. Mark laat het over zich heen komen en geniet zichtbaar van de aandacht; Sanne ervaart dat als gênant en vernederend, zeker omdat Mark zelf vader en ondernemer is en bijna veertig wordt.

Sanne heeft meerdere keren op een luchtige manier geprobeerd het onderwerp aan te kaarten — bijvoorbeeld door te suggereren dat zij ook een boterham voor hem maakt of een dekentje brengt — maar Mark reagеert begripvol richting zijn ouders en vindt het fijn om zich even kind te voelen. Dat frustreert Sanne; zij ziet het als overmatige pampering van ouders die hun volwassen zoon niet als zodanig behandelen.

De situatie illustreert een veelvoorkomend familiedynamisch patroon: ouders die blijven zorgen en een kind dat noodgedwongen of gewild die rol weer aanneemt, wat spanning met de partner kan opleveren. Sanne overweegt het los te laten omdat ze begrijpt dat het bij de ouders past en Mark het prettig vindt, maar bereidt zich mentaal telkens voor om haar ergernis in te houden wanneer hetzelfde tafereel zich herhaalt. (Schuilnaam gebruikt; echte naam bij redactie bekend.)