Samantha (43): 'Ik push mijn puberdochter hard, omdat ik zelf nooit kansen kreeg'

In dit artikel:

Samantha groeide op in een gezin waar studeren geen vanzelfsprekendheid was: haar ouders en zussen maakten geen opleidingen af en gingen direct werken na school. Zelf stopte ze ook vroeg met leren en pas later besefte ze welke kansen ze daardoor miste. Die ervaring bepaalt nu haar opvoeding van dochter Jayley (16). Samantha drijft Jayley hard aan om academisch te presteren en wil dat ze op de universiteit terechtkomt — niet als suggestie maar als voorwaarde voor een betere toekomst.

Jayley ervaart de aanpak regelmatig als te streng en voelt zich soms constant tekortschieten. Samantha erkent de frustratie, maar ziet haar druk als een uiting van liefde en van verantwoordelijkheid: ze wil voorkomen dat haar dochter dezelfde beperkte mogelijkheden krijgt als zij. Ze benadrukt dat Jayley wél mag ontdekken en fouten mag maken, maar dat studeren voor haar vaststaat.

De tekst gebruikt een schuilnaam; de redactie kent de echte naam. Extra context: ouderlijke prestatiedruk kan jongeren motiveren maar ook stress en burn-outrisico verhogen. Een gebalanceerde benadering — steun bieden, realistische verwachtingen en open communicatie — helpt vaak beter dan alleen pushen. Samantha’s verhaal illustreert hoe onvervulde kansen van één generatie de opvoedstijl van de volgende kunnen bepalen, en roept vragen op over hoe ouders ambitie en welzijn van hun kinderen in evenwicht houden.