Rosa: 'De rector belde: mijn zoon was op 'verdachte wijze' ziek geworden in de klas'

In dit artikel:

Rosa (getrouwd met Mark) vertelt hoe de overgang naar de middelbare school haar oudste, Lucas (13), veranderde: hij zocht erbij te horen, gedroeg zich brutaler en deed dingen die niet bij hem pasten. Vriendinnen troosten haar dat het een fase is, maar recent escaleerde het: de rector belde haar omdat Lucas “verdacht” ziek was geworden tijdens de les. Toen Rosa arriveerde zat haar zoon bleek met een emmer bij het bureau van de rector — en even later kreeg ze de verklaring: Lucas had tijdens de pauze buiten bij oudere jongens meegedaan aan blowen. In de klas waren leraren het gedrag en de geur opgevallen (rode ogen, een rookwalm, giechelen), waarna hij in elkaar zakte en moest overgeven.

Lucas bekende zonder veel tegenwerpingen: hij had ja gezegd toen oudere jongens hem vroegen en voelde zich erna ziek. De rector gaf hem geen zwaardere straf dan een waarschuwing, deels omdat hij eerlijk was en omdat zijn toestand duidelijk zorgelijk was — iets waar Rosa lof voor heeft. Zelf worstelt ze met gemengde gevoelens: beschermend instinct versus niet de moeder willen zijn die blinde ontkenning levert, en het verdriet om het verloren lieve jongetje. Ze hoopt dat dit inderdaad een tijdelijke fase is en dat hij weer zichzelf wordt.

Het verhaal illustreert een bekend thema: tieners experimenteren soms op momenten die ouders extreem gênant of zorgelijk vinden, en schoolpersoneel speelt vaak een cruciale rol in het signaleren en handelen. Rosa’s ervaring benadrukt ook het belang van openheid, passende reactie van scholen en de schaamte die ouders kunnen voelen als pubergedrag uit de hand loopt.