Pia: 'Mijn baby van 4 maanden kreeg een delier na een ziekenhuisopname'
In dit artikel:
Pia (32) en haar man Marc (37) maakten een nachtmerrie mee toen hun vier maanden oude dochter Lieke ernstig ziek werd door het veelvoorkomende RS‑virus. Na meerdere bezoeken aan huisarts en huisartsenpost kreeg het kind eerst een inhalator en antibiotica omdat men dacht aan een beginnende longontsteking. Toen ze steeds benauwder werd en haar borstkas introk, verwees men haar door naar het ziekenhuis; wegens ernstige ademhalingsproblemen werd Lieke geïntubeerd, kunstmatig in slaap gehouden en overgebracht naar de kinder‑IC van het UMC Groningen.
Tijdens de opname bleek de ademhalingsinfectie zich te herstellen, maar toen de sedatie werd afgebouwd ontstonden onverwachte en ernstige problemen: Lieke raakte totaal verward, in paniek en onbereikbaar voor haar ouders. Waar artsen rekening hadden gehouden met gebruikelijke ontwenning, ontwikkelde de baby een delier — een acuut verwardheidssyndroom — dat volgens de kinderarts werd veroorzaakt door de combinatie van medicatie en de traumatische ervaring van de IC‑behandeling. Om haar symptomen te bestrijden kreeg ze onder toezicht van kinderpsychiaters een antipsychoticum, waarna de reactie van het kind hevig en schrikbarend was. Pas nadat de medicatie uit haar bloed was verdwenen (ongeveer twaalf uur) trad er geleidelijke verbetering op; na enkele nachten met nog angstaanvallen mocht ze terug naar huis.
Nu, op bijna negen maanden, gaat het redelijk maar is Lieke opnieuw ernstig ziek geweest en heeft ze opnieuw ademhalingsondersteuning nodig gehad. De ouders maken zich zorgen over blijvende gevoeligheid: de artsen hebben gewaarschuwd voor mogelijke langdurige gevolgen, waaronder een verhoogde kans op angststoornissen of zelfs baby‑posttraumatische stress (PTSS). Gelukkig is er geen aanwijzing voor blijvende hersenschade.
Pia ervaart veel onbegrip in haar omgeving; veel mensen denken dat delier alleen bij ouderen of alcoholisten voorkomt. Zij benadrukt dat ook baby’s en jonge kinderen dit akuut verwarrende en beangstigende ziektebeeld kunnen krijgen — vooral na narcose, sedatie en IC‑trauma — en dat informatie en kennis daarover schraal zijn, zelfs bij zorgverleners. Het verhaal van Lieke illustreert zowel de risico’s van intensieve beademing bij zuigelingen als de behoefte aan meer bekendheid en betere begeleiding rondom delier bij jonge kinderen.