Opgebiecht: 'Mijn man is een eikel van een vader'

In dit artikel:

A. vertelt over een gespannen thuissituatie: haar man is toegewijd, betrouwbaar en liefdevol als partner, maar als vader heeft hij een kort lontje en straft snel zonder waarschuwing. Hij vindt dat kinderen een beetje angst moeten hebben, wat leidt tot veel geschreeuw en rigide regels. Dat botst sterk met A.’s achtergrond; zij groeide op in een verbaal gewelddadig gezin en draagt daar nog kwetsbaarheid en onzekerheid aan over. Schreeuwen doet haar onmiddellijk in haar overlevingsmodus schieten, maar voor hun dochter durft ze wél stand te houden.

De spanningen werken door in het gedrag van het kind: ze reageert met veel emotie en heeft inmiddels therapie en een vaste plek thuis gekregen om af te koelen. A. volgt zelf therapie en houdt notities bij voor haar man. Het paar evalueert hun opvoeding wekelijks en werkt bewust aan beter teamwerk: meer luisteren naar elkaar, minder schelden, rollen accepteren en elkaars kwaliteiten benutten. A. erkent dat het een lang traject is, maar houdt vertrouwen omdat ze de man kent van vóór deze problemen en ziet ook positieve effecten van zijn strengheid — meer zelfstandigheid bij hun dochter.

De casus illustreert hoe ouderschap en eigen verleden elkaar beïnvloeden en waarom gerichte hulp en communicatie belangrijk zijn. Onderzoek laat daarnaast zien dat vaders een belangrijke invloed hebben op de mentale gezondheid van dochters en het schoolgedrag van zonen, wat de urgentie van dit soort gezinsondersteuning onderstreept.