Opgebiecht: 'Achteraf gezien ben ik te oud moeder geworden' 

In dit artikel:

Roos (schuilnaam) werd op haar 47ste bewust alleenstaande moeder; een jaar later (ze is nu 48) vertelt ze open over de werkelijkheid achter die keuze. Ze wilde heel graag een kind en negeerde vooraf waarschuwingen dat het zwaar zou worden om alles alleen te moeten doen. Nu erkent ze dat het zwaarder is dan verwacht: het lichamelijk herstel na de bevalling duurde maanden, ze kampte met uitputting en rugklachten, en slaaptekort raakt haar harder dan vroeger. Door haar leeftijd herstelt ze minder snel en enkele slechte nachten voelen alsof ze weken moet bijtanken. De constante zorg voor de baby — van voedingen tot wassen van kleren — zonder pauzes maakte het extra zwaar.

Tegelijkertijd voelt ze grote trots en geen spijt: “jij bent het mooiste dat me ooit is overkomen.” Ze is realistischer geworden en geeft toe dat ze, als ze de tijd terug kon draaien, misschien eerder moeder was geworden, maar destijds was haar leven daar nog niet klaar voor. Om privacyredenen is haar echte naam bij de redactie bekend.

Korte context: oudere alleenstaande ouderschap brengt vaak zwaardere fysieke herstelperiodes en meer slopende slaaptekorten; steun van netwerk of professionele hulp kan het draaglijker maken.