Miranda: 'Met acht weken ging ze naar het kinderdagverblijf, daar vonden mensen wat van'

In dit artikel:

Miranda (44) woont samen met haar partner Josh en is moeder van dochter Sammie (3). Ze werkt fulltime als zzp’er in online marketing en besloot al kort na de geboorte weer aan de slag te gaan: twee weken na de bevalling zat ze achter haar mailbox en vanaf acht weken ging Sammie doordeweeks naar de kinderopvang. Op maandag zorgt haar ouders voor de kleindochter, zodat Miranda en Josh werkplannen kunnen maken of samen iets leuks kunnen doen.

Als freelancer ontving Miranda vrijwel geen betaald zwangerschapsverlof; ze had wel spaargeld, maar nam er weinig van. Ze benadrukt dat haar keuze niet voortkomt uit onverschilligheid: na zeven miskramen was Sammie een bewuste en gekoesterde beslissing. De zorg wordt gedeeld met betrouwbare professionals en familie, waardoor het gezin carrières kan blijven opbouwen — Josh als financieel recruiter, Miranda als marketeer — zonder dat hun dochter gebrek aan liefde of aandacht ervaart. Weekendactiviteiten, gezamenlijke maaltijden en een vaste avondroutine met voorlezen vormen de kern van hun kwaliteitstijd.

Miranda ondervond sociale druk en sterke kritiek van met name andere moeders en familieleden omdat ze niet thuisbleef. Ze ziet een dubbele standaard: vaders worden minder of niet op hun keuzes aangesproken. Tegelijkertijd heeft ze respect voor thuisblijvende ouders; voor haar telt dat kinderen liefde en betrokkenheid krijgen, niet per se uren aan één stuk bij een ouder. Het verhaal belicht de praktische en emotionele afwegingen rond werken en zorgen, stigmatisering van werkende moeders en het belang van vertrouwen in professionele opvang.