Mama blundert: 'Ik juichte net iets te hard toen zijn rivaal verloor met judo'

In dit artikel:

Suus (48) brengt bijna ieder weekend door in de lokale sporthal omdat haar 15‑jarige zoon op een behoorlijk niveau judo’t. Recent tijdens een toernooi keek ze naar een wedstrijd van de vaste concurrent in zijn gewichtsklasse. Die tegenstander maakte snel een rugworp en scoorde een ippon — de directe overwinning — waarop Suus zonder nadenken van haar stoel schoot en luid “YES” riep.

Het geluid trok alle blikken; ouders, coaches en kinderen staarden naar haar, ook de ouders van de verliezer die haar direct herkenden uit het vertrouwde judocircuit. Suus voelde zich enorm beschaamd, probeerde nog te doen alsof ze alleen enthousiast was over de techniek, maar haar zoon reageerde fel en gaf haar later onderweg naar huis te kennen dat hij zich kapot schaamde. Hij verloor zijn eigen partij die dag, wat de gespannen stemming versterkte.

Suus erkent dat ze zich te veel met de wedstrijden van haar zoon laat meeslepen — het voelt alsof ze zelf op de mat staat wanneer iemand hem benadert — en besluit voortaan keuriger vanaf de zijlijn te blijven zitten. Ze geeft toe dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is als dezelfde rivaal weer tegenover haar zoon staat. (Naam gefingeerd; echte naam bekend bij de redactie.)

Context: in judo betekent een ippon een directe afwerking van de wedstrijd, en ouders langs de lijn moeten vaak een balans vinden tussen betrokkenheid en het respecteren van sportieve etiquette.