Kinderboekenauteur Simone van den Berg (37): 'Ik ontdekte mijn roeping pas toen ik in Maleisië niet meer mocht werken'
In dit artikel:
Simone van den Berg (37) verhuisde in 2022 met haar gezin naar Kuala Lumpur vanwege het werk van haar man. Omdat haar visum werken verbood, gebruikte ze die periode om te ontdekken wat haar echt drijft. Ze herontdekte het dagboekschrijven dat ze van jongs af aan deed en vond bovendien haar roeping als schrijfster van prentenboeken voor kinderen.
In Nederland had Simone al een carrière en volgde ze naast haar werk Pedagogiek, maar pas in Maleisië kreeg ze ruimte om te reflecteren. Door dagelijks in een dagboek haar opvoedmomenten en gevoelens op te schrijven, leerde ze bewuster te reageren als moeder en groeide ze persoonlijk. Schrijven diende haar als hulpmiddel bij besluitvorming, stressreductie en het ordenen van gedachten — voordelen die ook door psychologen worden onderschreven.
Naast journaling groeide haar liefde voor voorlezen en rijmende prentenboeken. Geïnspireerd door auteurs als Rachel Bright volgde Simone zeven schrijfcursussen, kreeg coaching van gevestigde schrijvers en verdiepte ze zich in kinderboekenland. In 2024 vond ze een literair agent en vorig jaar tekende ze bij uitgeverij Forest Mountain Press. Haar debuutprentenboek, momenteel in voorbereiding, behandelt het thema liegen via een jongetje dat verhalen verzint — een onderwerp waarmee ze ouders wil helpen het verschil tussen fantasie en onwaarheid bespreekbaar te maken.
Simone benadrukt dat dagboeken niet alleen volwassenen helpen maar ook kinderen. Na een workshop journaling vroeg ze haar jonge dochter te tekenen wat ze leuk vindt; die tekeningen vormen nu herinneringen die laten zien hoe ze is gegroeid. Haar peuterzoon doet inmiddels ook mee: een eerste voetbaldoelpunt werd meteen in het dagboek vastgelegd. Door terug te bladeren zien kinderen hun ontwikkeling en dat versterkt zelfvertrouwen, emotionele verwerking, geheugen en creativiteit.
Praktisch roept Simone op om dagboekschrijven laagdrempelig te maken: het hoeft geen dagelijkse taak of lang werk te zijn — vijf minuten volstaan. In Engelstalige landen is journaling populair, in Nederland minder; zij pleit ervoor het 'normaal' te maken voor kinderen zodat er een nieuwe “dagboekgeneratie” ontstaat. Voor ouders ziet ze het als een rustmoment in een digitale wereld en als een blijvend archief vol door hun kind zelf gemaakte herinneringen.