Jeroen (42): 'Ik ben jaloers op hoeveel aandacht mijn vrouw de kinderen geeft'

In dit artikel:

Jeroen en zijn vrouw Eva, ouders van een peuter van drie en een baby van één, ervaren sinds de komst van de kinderen een grote verschuiving in hun relatie. Waar ze vroeger veel aandacht en tijd voor elkaar hadden, voelt Jeroen zich nu steeds meer buitengesloten en noemt zichzelf “een toeschouwer” van het gezinsleven. Eva is volgens hem een uitstekende moeder: ze zorgt volledig voor de kinderen, speelt, knuffelt en regelt alles — maar daardoor krijgt Jeroen het gevoel dat hij op de tweede plaats staat.

Hij zegt geen verwijten te hebben naar zijn vrouw; hij begrijpt dat jonge kinderen veel zorg vragen. Toch knaagt er jaloezie omdat de kinderen vrijwel al haar energie en aandacht opeisen. Jeroen ervaart schuldgevoel wanneer hij dit thema aansnijdt, omdat hij voelt dat hij klaagt over iets dat juist goed is voor het gezin. Eva heeft zelf nauwelijks persoonlijke tijd en is vaak moe en gestrest, wat het lastiger maakt om als partners weer verbonden te raken.

Jeroen probeert kleine gebaren — een hand op haar rug, een grap, momenten samen als de kinderen slapen — maar ervaart die inspanningen als druppels in de oceaan. Hij wil meer momenten van intimiteit en wederzijdse aandacht om de relatie zoals vroeger te herstellen. Voor privacy is een schuilnaam gebruikt.

Context: dit soort spanningen zijn veelvoorkomend na de geboorte van jonge kinderen; concrete stappen zoals vaste alone-time, taakverdeling, uitbesteden van opvang of relatietherapie kunnen helpen herstel van nabijheid bevorderen.