Isabel: 'We wilden niet scheiden, maar wel uit elkaar, dus dit is nu de oplossing'

In dit artikel:

Isabel en haar man Michiel wonen bewust apart maar dichtbij: een LAFT-relatie (Living Apart Family Together). Ze kochten samen met anderen een kavel en bouwden elk hun eigen huisje in een hofje, op enkele meters afstand van elkaar. Die constructie ontstond omdat ze na de drukke beginjaren met drie kinderen (nu 11, 13 en 14) uit elkaar waren gegroeid en te veel frictie ervoeren, maar allebei geen scheiding wilden.

Isabel woont met de kinderen in haar huis; Michiel heeft een zelfstandig appartement. De kinderen hebben elk een eigen kamer op hun verdieping, met een eigen inrichtingsbudget om hen erbij te betrekken. Het gezin deelt de avonden: twee keer per week eten de kinderen bij hun moeder, twee keer bij hun vader en twee avonden zijn ze met z'n allen. Het is nog een zoektocht om de balans verder te verfijnen, bijvoorbeeld dat de kinderen ook vaste kamers bij Michiel krijgen.

Voor Isabel bracht de verhuizing snel meer ruimte en energie: ze heeft meer contact met vriendinnen, kan vrijer werken aan haar bedrijf, doet vrijwilligerswerk, volgt zeillessen en lessen aan de kunstacademie. Een eigen atelier en keuken waar zij kan koken en gastvrij zijn hebben haar zelfstandigheid en creativiteit teruggegeven. Ze ervaart het wonen tussen creatieve medebewoners als verfrissend tegenover hun eerdere keurige buurt.

Belangrijke lessen voor haar: eerlijkheid naar jezelf en je partner, regelmatig checken of de huidige regeling nog bevalt, en durven veranderen. Voor hen is LAFT een manier om verbondenheid met gezinsleven en persoonlijke vrijheid te combineren zonder meteen te scheiden.