Elsemieke: 'Of hij het nooit zat wordt, om met mij samen te leven? Een strikvraag, uiteraard'

In dit artikel:

Elsemieke (31), redacteur bij Kek Mama en moeder van twee zoontjes (4 en 2), beschrijft hoe ze al sinds haar tienerjaren met wisselende mentale kwetsbaarheid leeft: chronisch moe, chaotisch en met een hoofd dat tegelijk heel veel tegelijk lijkt te doen. Thuis probeert ze haar somberheid voor de kinderen te verbergen; de persoon die het meeste van haar pessimisme merkt is haar verloofde T (33).

Ze vergelijkt zichzelf vaak met mensen die meer emotionele stabiliteit uitstralen en erkent dat haar neerslachtigheid relaties en vriendschappen heeft belast — ze verloor in de loop der jaren meerdere vrienden die het niet meer aan konden. Recent leidde een klein akkefietje tot een moment waarop ze hem vroeg of hij het ooit zat werd; zijn eerstvolgende suggestie (meer sporten) voelde voor haar te rationeel, maar hij herstelde zich door te zeggen dat hij haar wil blijven en van haar houdt. Dat stelde haar gerust genoeg om de ‘scheidingspapieren’ te verscheuren en het samen weer te proberen — tot het volgende conflict.

Het stuk legt zowel de persoonlijke worsteling met depressieve neigingen bloot als de impact daarvan op intieme relaties: begrip, frustratie en liefde bestaan naast elkaar. Elsemieke toont ook zelfinzicht — ze weet dat haar gemoedstoestand niet altijd eerlijk is tegenover anderen, maar ziet in dat steun (relatietherapie, een betrokken partner) helpt. Algemeen plaatje: langdurige psychische kwetsbaarheid kan sociale druk veroorzaken, maar openheid en toewijding van naasten kunnen cruciaal zijn om samen te blijven volhouden.