Elsemieke: 'Als kleine verslaafden op zoek naar een shotje krioelen ze rond het schoolplein'

In dit artikel:

Elsemieke (31), redacteur bij Kek Mama, woont samen met T (33) en is moeder van twee zoontjes van 4 en 2. Sinds hun oudste naar de basisschool is gegaan, merkt ze dat niet alleen voor het kind een wereld opengaat, maar ook voor de ouders: ze wordt nu door vreemden aangesproken als “mama van Odin” en bewaart contactgegevens in haar telefoon onder de naam van het bijbehorende kind. Dat maakt het sociale leven rondom school meteen een loterij: je hoopt dat de ouders bij wie je kind hoort, mensen zijn met wie jij het ook jaren volhoudt.

Veel alledaagse clichés blijken te kloppen. De vaste ochtendroutine (elke dag om 8:30 op school zijn) is wennen, kinderen komen vaak uitgeput thuis en bewaren meltdowns tot binnenshuis, en op de vraag “hoe was school?” volgt meestal één woord: “leuk” of “goed.” Tegelijk leren kleuters razendsnel: letters, liedjes, sociale regels en soms ook woorden die je liever niet hoort. Vriendschappen zijn ook direct en wispelturig — uitsluiting, dreigementen als “je mag niet op mijn feestje komen” en plotselinge breuken komen al op jonge leeftijd voor.

Opvallend is de rustige sfeer in de klassengroepsapp: geen ruzies of drama zoals je misschien verwacht. Het grootste fenomeen dat Elsemieke ervaart speelt zich op het schoolplein af na schooltijd: kleuters lijken een instinct te hebben om onmiddellijk “afspraken” te maken. Waar vroeger werd gevraagd of je “ mocht komen spelen”, is “afspreken” het nieuwe woord en de speelagenda van vierjarigen blijkt ineens verrassend vol. Kinderen haasten zich om als eerste contact te leggen, wat kan leiden tot tranen en ouders die onverwacht boos reageren als een mogelijke speelmaat weggeroofd wordt.

Tussen alle logistieke rompslomp, verloren broodtrommels en verplichte smalltalk ziet ze vooral dat haar zoon groeit en zijn plek vindt. Dat levert, hoe chaotisch soms ook, veel voldoening op — en maakt de rest het waard.