Dineke dacht een meisje te krijgen - tot ze beviel van nog een zoon: 'Wie houdt daar nou rekening mee?'

In dit artikel:

Dineke (42) vertelde hoe een twintigwekenecho haar en haar partner volledig op het verkeerde been zette: de echoscopist zei toen resoluut “het is een dame, echt, 99 procent zeker”, waarna het stel een meisjesnaam (Isabelle) koos en de zwangerschap met die verwachting invulde. Ze kocht meisje‑kleding en fantaseerde over vlechten en poppen, ondanks dat ze zichzelf altijd vooral als jongensmoeder had voorgesteld.

Bij de bevalling draaide de baby echter en lag in stuit, wat leidde tot een onverwachte keizersnede. De gynaecoloog trok hun kindje uit de buik en zei dat er “nog iets niet klopte”: het bleek een zoon te zijn. Dineke raakte even van slag, hyperventileerde en voelde zich alsof ze afscheid moest nemen van het beeld van Isabelle. Die verwarring verdween snel toen bleek dat de baby gezond was en ze hem voor het eerst in haar armen hield; de naam werd Teun.

In de kraamperiode bleef het onderwerp even gevoelig: de kraamverzorgster vroeg of ze de nooit‑geboren meisjeskleding wilde opbergen, wat Dineke initieel emotioneel afwees, maar uiteindelijk enkele weken later alles weggaf. Ze erkent nu dat ze in die zwangerschap onbewust stereotiepe verwachtingen had bevestigd door bijvoorbeeld uitsluitend meisjeskleding te kopen.

Uiteindelijk is Dineke blij met haar twee zonen en benadrukt ze dat de band met haar kinderen belangrijker is dan hun geslacht. Ze noemt het voorval een bizar maar waardevol anekdotisch verhaal en reflecteert dat het misschien fijner was geweest het geslacht niet vooraf te weten. Extra context: twintigwekenecho’s geven meestal een betrouwbare indicatie, maar er blijft altijd een kleine foutmarge — vaak door de ligging van de foetus — waardoor dergelijke verrassingen soms plaatsvinden.