Dewi (32): 'Ik heb er moeite mee dat al mijn vriendinnen kinderen hebben behalve ik'
In dit artikel:
Dewi (32) beschrijft hoe haar hechte vriendinnengroep in de loop van enkele jaren veranderde toen één na één vrouwen moeder werden. De omslag begon toen Lydia en later ook Marian zwanger waren; Dewi was blij voor hen, bezocht beide baby’s en nam kraamcadeautjes mee. Wat volgde was echter geleidelijke vervreemding: contact verslapte omdat de nieuwe moeders andere prioriteiten hadden en vaker thuis afspraken. Dewi paste zich vaak aan door naar hen toe te gaan, maar voelde zich gekwetst toen Lydia en Marian regelmatig onderling afspreken en haar niet altijd uitnodigden. Ze sprak haar ongenoegen uit, maar kreeg het gevoel dat de veranderingen door hen als vanzelfsprekend werden ervaren.
Na zeven jaar zijn vrijwel al haar vriendinnen moeder geworden; Dewi is momenteel de enige in haar kring zonder kinderen. Naast het praktische gemis van regelmatig contact speelt een diepere emotionele laag: ze heeft inmiddels een sterke kinderwens, maar geen partner, waardoor die wens vooralsnog onvoldaan blijft. Het zien van blije babygezichten confronteert haar en versterkt het gevoel van verlies. Ook opmerkingen van vrienden — variërend van bagatelliserend tot ondoordacht of zelfs afraadgevend — maken het proces zwaarder. Een enkele opmerking over hoe zwaar het ouderschap is, raakte haar; zulke uitspraken leiden soms tot confrontaties, maar kunnen ook tot verontschuldigingen leiden wanneer ze worden teruggekaatst.
De persoonlijke ervaring van Dewi wordt in de tekst geplaatst naast cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek: ongeveer 20 procent van de vrouwen van 45 jaar en ouder is kinderloos; onder hoger opgeleide vrouwen ligt dit naar schatting rond 25 procent. Daarmee wordt benadrukt dat kinderloosheid relatief veel voorkomt en niet zelden samengaat met sociale en emotionele uitdagingen.
Aan het eind van het artikel wordt ook kort een ander gezichtspunt meegenomen: de docent Martin van den Broek, die na jaren vruchtbaarheidsproblemen te horen kreeg dat hij onvruchtbaar was. Zijn verhaal illustreert dat onvervulde kinderwensen ook bij mannen voorkomen en diep ingrijpend kunnen zijn, zelfs na medische hulp.
Algemene thematiek: vriendschappen veranderen door levensovergangen, sociale netwerken kunnen zich herstructureren rond gedeelde ervaringen zoals ouderschap, en wie buiten die nieuwe norm valt kan zich geïsoleerd en geconfronteerd voelen — zeker wanneer persoonlijke verlangens onvoldaan blijven. De toekomst van Dewi’s relaties hangt deels af van timing en omstandigheden; of de vriendschappen herstellen als zij ooit ook moeder wordt, blijft onzeker.