Ciska: 'Bizar genoeg is onze zoon een stuk blijer sinds we hem dit 's nachts laten doen'

In dit artikel:

Ciska (33) en haar partner Luciën kregen bij de geboorte van hun zoon Hugo (nu 8) duidelijke huisregels: geen van de huisdieren mocht in de babykamer of op de slaapverdieping. De katten hielden zich eraan en later kreeg het gezin een pup, Senna, die ook niet boven mocht komen. Hugo was vanaf jonge leeftijd verknocht aan de dieren en nam al vroeg verantwoordelijkheid voor het voeren. Thuis waren de huisdieren zijn beste vrienden; op school echter voelde hij zich al vanaf groep 1 niet thuis. Hij hoorde er niet bij, had weinig sociale contacten, faalangst, een laag zelfbeeld en huilde vaak ’s ochtends. School werd voor hem steeds meer een bron van stress.

Zo’n jaar geleden gebeurde er per ongeluk iets dat alles veranderde: Senna glipte ’s avonds mee naar Hugo’s kamer en viel tegen hem in slaap. Ciska deed de hond niet wakker en de volgende dag was Hugo merkbaar rustiger en vrolijker. Vanaf dat moment mocht de hond structureel bij hem slapen en daarna sloten ook de katten aan. Het saamliggen met de dieren lijkt Hugo meer geborgenheid, ontspanning en zelfvertrouwen te geven; hij groeit er zichtbaar van op, ook al betekent dat voor zijn ouders concessies op het gebied van hygiëne en huishoudelijke regels.

Het verhaal illustreert hoe een onverwachte, eenvoudige vorm van nabijheid met dieren jong gedrag en emotioneel welzijn kan beïnvloeden. Voor ouders kan het een voorbeeld zijn van hoe huisdieren een belangrijke rol kunnen spelen in het bieden van troost en veiligheid bij kinderen die moeite hebben met schoolse sociale situaties. Er bestaan ook professionele vormen van dierondersteunde interventie die vergelijkbare effecten nastreven bij angst en sociaal-emotionele problemen. Dit verhaal verscheen eerder in Kek Mama.