Bewezen: deze grote gevolgen heeft verwaarlozing op het kinderbrein

In dit artikel:

Verwaarlozing blijkt de stille, meest voorkomende vorm van kindermishandeling: wereldwijd krijgt naar schatting driekwart van de kinderen in bevestigde mishandelingsgevallen ermee te maken. Een team van het Research Center for Child Mental Development onder leiding van neurowetenschapper Akemi Tomoda publiceerde recent in Scientific Reports een MRI-studie die onderzoekt hoe verwaarlozing de ontwikkeling van het kinderbrein beïnvloedt. Met diffusion tensor imaging vergeleken de onderzoekers het witte stof van 21 verwaarloosde kinderen met dat van 106 kinderen die in een gezonde omgeving opgroeiden.

Ze vonden duidelijke afwijkingen in drie belangrijke verbindingen: het rechter corticospinale traject (betrokken bij vrijwillige bewegingen), het rechter superior longitudinal fasciculus (belangrijk voor aandacht, taal en plannen) en het linker cingulum (verbindt emotionele en cognitieve netwerken en speelt een rol bij emotieregulatie). Deze structurele veranderingen stonden in verband met gedragsproblemen en beperkingen in het dagelijks functioneren. Tomoda benadrukt dat verwaarlozing, ook zonder zichtbaar fysiek of emotioneel geweld, een substantiële invloed kan hebben op hersenontwikkeling.

De onderzoekers zien de bevindingen als een vroegwaarschuwingssignaal: hersenmarkers zouden in de toekomst kunnen helpen om verwaarloosde kinderen eerder te herkennen, de neuroontwikkeling te volgen en de effectiviteit van interventies te meten. Omdat verwaarlozing vaak minder aandacht krijgt dan andere vormen van mishandeling, onderstreept deze studie het belang van gerichte diagnostiek en ondersteuningsmodellen om langdurige mentale en ontwikkelingsschade te beperken.