Baby's die 's nachts minder slapen, hebben volgens dit onderzoek iets meer kans op autisme

In dit artikel:

Een recent Australisch onderzoek, dat 1.074 baby's van geboorte tot elf jaar volgde, toont aan dat slaapgedrag in de vroege levensfase verband houdt met autistische kenmerken op latere leeftijd. Baby's die op zes maanden meer uren per nacht sliepen, hadden minder autistische trekjes op jonge leeftijd en een significant lagere kans (22%) op een officiële diagnose autisme rond hun elfde levensjaar. Niet alleen de hoeveelheid slaap bleek belangrijk; ook de snelheid waarmee baby's indelpen op twaalf maanden had invloed. Baby's die langer dan gemiddeld nodig hadden om in slaap te vallen vertoonden later meer autistische kenmerken en hadden een verhoogde kans op een diagnose.

Gemiddeld sliepen de onderzochte baby's zo'n 10,6 uur per nacht met extra dutjes overdag, maar bijna 20% van de ouders gaf aan dat hun kindje moeite had met slapen. Hoewel het onderzoek een duidelijk verband aantoont tussen slaapkwaliteit en autistische kenmerken, betekent dat niet dat slechte slaap autisme veroorzaakt. Het is mogelijk dat de ontwikkeling van het brein zelf invloed heeft op het slaappatroon, of dat beide elkaar wederzijds beïnvloeden. Daarnaast werden de slaapgegevens gebaseerd op ouderlijke inschattingen, wat minder precies is dan meetapparatuur, maar praktisch bij een grote groep deelnemers.

De studie richtte zich op de algemene bevolking en niet specifiek op kinderen met een verhoogd risico op autisme, waardoor de resultaten breder toepasbaar zijn. Voor ouders betekent dit vooral dat zij zich niet schuldig hoeven voelen als hun baby niet goed slaapt. Het slaappatroon kan wel een onderdeel zijn van vroege signalering, samen met andere gedrags- en ontwikkelingskenmerken, maar vormt geen voorspelling op individueel niveau. Dit sluit aan bij eerder onderzoek dat zwangerschapsdiabetes koppelde aan een licht verhoogd risico op ADHD en autisme bij kinderen.